My Red Brick Kitchen

Jeśli jakimś cudem jeszcze nie zamykacie swojej listy potraw i słodkości na święta, albo nie mieliście w planach nic piec – to mam dla Was hit! Sernik na zimno o smaku ciasteczek korzennych, który rozwala system, a przygotowanie go zajmuje godzinkę i jest banalnie łatwe. Do tego przepis jest wegetariański, bo nie używamy tu żelatyny ani jej zamienników. Listę składników skompletujecie w jednym z dwóch najpopularniejszych polskich dyskontów. W oryginale z niezastąpionych Moich Wypieków , Dorota korzysta z oryginalnego  kremu Biscoff i tychże ciasteczek, które kupicie w sklepach Action lub w internecie. Ja natomiast, z wielkim powodzeniem, użyłam ciasteczkowego kremu i takich też ciasteczek z niebrandowanych supermarketowych marek.   Sernik, dzięki korzennym ciasteczkom ma świąteczny charakter, ale nie jest ciężki. Smak jest tradycyjny, ale forma jest bardziej współczesna i lekka. Myślę, że szczególnie mocno podpasuje fanom włoskiego tiramisu. Zapraszam po przepis z moimi małymi modyfika

Zupa cebulowa to klasyk kuchni francuskiej. W oryginalnej wersji gotuje się ja na bulionie wołowym więc jeśli jecie mięso możecie podmienić bulion warzywny na wołowy. Nie polecam za to pomijania pieczenia warzyw do wywaru, bo ich smak nadaje zupie dodatkowej głębi. Bardzo przydatnym sprzętem kuchennym w przypadku tej zupy jest malakser, który pokroi za nas cebulę w plasterki lub chociaż mandolina, bo cebuli będziemy potrzebować naprawdę dużo i krojenie jej nożem zajmie sporo czasu i wylanych łez 😢 . Zupa jest bardzo aromatyczna – najlepiej smakuje zapiekana pod grzankami i serem, ale ja bardzo ją lubię również w formie gorącego kubka do kanapki z serkiem brie. Przepis jest na 4-litrowy garnek. Składniki:   2-3kg cebuli ćwierć kostki masła (50g) 50ml oliwy z oliwek / oleju roślinnego 2 gałązki świeżego tymianku lub łyżeczka suszonego 3 duże marchewki 2 duże pietruszki średnia bulwa selera 2 ząbki czosnku łyżeczka ziaren czarnego pieprzu łyżka miodu 4 liście laurowe 50ml kieliszek whisk

Jeśli macie ochotę przyrządzić autentyczne włoskie danie z efektem wow, a nie chcecie się przy tym dużo napracować, to ten przepis jest dla Was. Sos przygotujecie w trakcie gotowania wody na makaron, a efekt jest naprawdę wyjątkowy. Bazą dzisiejszego wytrawnego dania jest bowiem smak... cytrynowy. Jak znalazł na pogodę za oknem – szybko, słonecznie i przepysznie.  W przepisie oryginalnym mamy co prawda tylko masło, ser, cytrynę i przyprawy, natomiast ja dodaję jeszcze dynię. Zaznaczam jednak, że nie każda się nada – w przedbiegach odpada hokkaido i inne mączyste odmiany. Potrzebujemy dyni o jędrnym, nierozpadającym się miąższu – świetnie nada się dynia piżmowa, ale można ją też zastąpić cukinią bez szwanku dla dania.  Do tego trochę świeżej bazylii, kieliszek białego wina, jakiś dobry włoski filmowy klasyk i przepis na wieczór gotowy. Nastawiamy duży garnek z wodą na makaron. Nie dodajemy jeszcze soli!  Kiedy woda się zagotuje hojnie ją solimy i wrzucamy makaron. Nigdy nie dodajemy do

Rzutem na taśmę, bo sezon na lilak już się kończy, wrzucam przepis na syrop kwiatowy, który aż prosi się o dodanie prosecco (ale z gazowaną wodą też zagra!). Bardziej popularną wersją syropu jest ta z dzikiego bzu, białych baldachimowych kwiatów, które kwitną dużo później niż lilak, znana również jako Hugo Spritz, ale ten skubaniec w niczym oryginałowi nie ustępuje. Fioletowy bez jest chyba najbardziej instagramowym kwiatem ever. Prowansalskie kiście w rustykalnych wazonach goszczą w postach, relacjach i inspirują, żeby skoczyć i nazbierać bukiet z przydrożnych chaszczy. Niewielu jednak wie, że kwiaty lilaka są jadalne i choć na surowo nie smakują wybornie, ich aromat wydobywa się, gdy poddusimy je w syropie cukrowym. Bo nie, fioletowy bez nie jest trujący i jak zaśniemy przy wazonie pełnym jego kwiatów to nie odpadniemy na wieki (lub do pocałunku księcia z bajki), jak chciałyby wiejskie legendy. Jedynym rozczarowującym poniekąd elementem przepisu jest to, że syrop jest prawie bezbarwn

 Wiosna tuż za rogiem. Kalendarzowa już jest, ale patrząc za okno w najbliższych dniach zobaczymy głównie deszcz. Z jednej strony to na pewno dobrze, trzeba wybudzić rośliny z zimowej hibernacji, żeby już niedługo móc cieszyć się młodą kapustą, szparagami, botwinką i innym nowalijkowymi skarbami. A póki co, aura sprzyja ciągle rozgrzewającym potrawom. Spamuję tu mocno przepisami na zupy, ale cóż zrobić, skoro są takie pyszne ;) Dziś przepis na kartoflankę z rodowodem francuskim - z porem i kwaśnymi jabłkami, doprawioną tymiankiem i "odrobiną" masła. W wersji dla wegan, można je oczywiście podmienić na inny tłuszcz, to jedyna modyfikacja potrzebna, żeby całkowicie uroślinnić przepis. Zupa ta ma wszystkie przymioty zupy idealnej: jest kremowa dzięki zmiksowanym, kwaskowa od jabłek, a tymianek i por nadają jej niepowtarzalnego aromatu. Bardzo zachęcam do spróbowania. Włoszczyznę i jabłka myjemy i obieramy ze skórki. Rozgrzewamy olej w garnku i wszystkie warzywa korzeniowe lekko

 Kuchnia indyjska jest jedną z moich ulubionych, jest kolorowa, aromatyczna i ma do zaoferowania tak wiele opcji, że przez długi czas codziennie moglibyśmy jest coś innego. Bardzo krzywdzącym stereotypem jest, że opiera się TYLKO na curry. Mieszanek curry jest od groma i jeszcze trochę, mogą być słodkie, mogą być pikantne, mogą być kwaśne, dają multum możliwości jeśli chodzi o składniki. Wrzucać je wszystkie do jednego gara, to tak, jakby twierdzić, że w Polsce je się dużo zup, a więc kuchnia jest monotonna. Ale jak porównać żurek do flaczków, albo barszcz z uszkami do krupnika? Od dwóch lat pandemii dużo rzadziej z Radkiem bywamy we Wrocławiu, ale kiedy tylko to możliwe łączymy wizyty w ulubionych restauracjach z seansami w kinie. Ostatnio wybraliśmy się na "Córkę" Maggie Gyllenhall, a wieczór ukoronwaliśmy kolacją w Thali , jednej z naszych ulubionych miejscówek we Wrocławiu. Thali karmi wyjątkowo dobrze, obsługa zawsze jest super miła, a jakość jest niezmiennie wysoka od